სანამ ამ ვიდეოს გავუკეთებ თავის ორიგინალურ აღწერას, იქამდე მინდა რამოდენიმე სიტყვა ავკრიფო, კონკრეტულად ჩემი მოსაზრება, მე არ ვდებ ვიდეოს სადაც არაა ქუჩის მხატვრობა ან გრაფიტი, ისაც მაქსიმუმ ფილმის სახით, თუ არადა ჩემი, თუ ჩემია აბსოლუტურად ყველაფერს, ჰოოოდა ეს ერთი გამონაკლისია, რადგან მე ბავშვობიდან მაქვს სიმორცხვე და ცეკვა ხშირად მდომებია და არათუ არ ან ვერ მიცეკვია, კომპლიმენტი ან ცეკვის თხოვნაც კი მრცხვენოდა, კი, თუნდაც კლუბში, სადაც 16-17 წლისას მიწევდა ჰიპ-ჰოპ და ტრანს-ჰაუს ივენთებზე ყოფნა. ვიდექი ხმის გამაძლიერებელთან, ვყრუვდებოდი, ვუყურებდი ამ სიტუაციას და ზედმეტად დამძიმებული მოვდიოდი უკან.. სკოლაში კი თმაზეც კი არ გამომიქაჩავს გოგონასთვის, არც უნივერსიტეტში, არ ეტკინოს ან არ ეწყინოს-მეთქი, ვაშველებდი ყველას, ვისგანაც “მტკივა” მესმოდა და მეორე წუთში ყველას ავიწყდებოდა ჩემი არსებობა. იმიტომაც ეს წარწერა “მეცეკვები?!..” ჩემთვის ერთ-ერთი ძალიან რთული შესასრულებელი იყო ჩემივე გამოვლილი გზიდან გამომდინარე. ამ ვიდეოს კი ჰქვია “ხატვა როგორც ცეკვა” სათაურმა მიმიზიდა და შემდეგ უკვე მისმა ნახატებმა და არ შემეძლო არ დამედო, ანუ არ შემენახა ჩემს პირად სივრცეში ეს საოცრება, რადგან მეც მინდა მსგავსი რამეები ვხატო აკრილითა და ზეთის საღებავებით, არადა ყოველთვის როდესაც ამ ორს ვეკარები მძიმე სახეები, ტკივილიანი, მარტოსული, სევდიანი და განადგურებული ხალხი გამომდის, ქუჩაში კი როდესაც დავიწყე ადამიანებისთვის იმ ინფორმაციის გავრცელება რაც იშვიათია მუსიკალურად, ან ინტერნეტში ქართულ ენაზე არ იძებნება ან მწირია ნახატებითა და წარწერებით, რაღა თქმა უნდა ჩემი საღებავითა და ჩემი სტრესის ხარჯზე უკანონოდ, იმ მიზეზით რომ ინტერესი დამებადა უამრავი სხვადასხვა საინტერესო თემების შესახებ, კითხვები დაესვათ და პასუხები ეძიათ, შემდეგ კი კითხვები ყოველ ნაპოვნ პასუხზე მეტად ჩაძიებისთვის გეომეტრიული პროგრესიით გაზრდილიყო და მუდმივ თვით-შემეცნებაში მემყოფა ხალხი, რომელიც გეტოებში 250-300 ან მაქსიმუმ 500-600 ლარად შრომობს და მალე თუ ეშველა დედამიწას ისე, რომ რობოტებით ჩაანაცვლეს და კომპიუტერით მათი ადგილიც არ იქნება ქარხნებსა და საამქროებში. ანუ კარგი ისაა რომ ფიზიკურად შეგიძლია ირბინო, ივარჯიშო და მეტი შესაძლებლობა და დრო გაქვს რომ განვითარდე და რაიმე შენი აწარმოო, თუნდაც იუთუბის გვერდი, მოყვე შენზე და იქიდან ჯერ 2-3 დოლარი, რითაც ვერ ირჩენ თავს, მაგრამ ნელ-ნელა მაქამდე რასაც აწარმოებდი იმით ირჩინო თავი და შემდეგ სრულად გადმობარგდე ამ ვიდეო პლატფორმაზე საიდანაც უყურებთ ამ გოგოს შესანიშნავ ვიდეოს. ვა, რა კარგი გადმოსვლა გამომივიდა 🙂 რომ რამე ვიდეოშიც შემიძლია მსგავსი გადასვლები რეკლამის სახით გავუშვა, ან ლოგო მოგიხატოთ ან მე დაგიმზადოთ ან საერთოდ სრული თავისუფლება მომეცით და შედევრს დაგახვედრებთ თქვენს კედელზე.. მოკლედ უყურეთ ვიდეოს და ასევე დავაკოპირებ მის ორიგინალ აღწერასაც.
Meet one of the rising stars of the art world, Spanish painter Cristina BanBan, who lives and works in New York. “When you dance, you don’t think too much of what you’re doing. You just follow what your body says.”
During this studio visit in Brooklyn, New York, Cristina BanBan reflects on the emotional depth, personal history, and intuitive processes that shape her expressive, large-scale depictions of the female form. Known for her vibrant use of colour and visceral approach to painting, BanBan invites viewers into her creative world—one she describes as a universe of her own making.
To BanBan, the uninhibited connection to emotion and gesture lies at the core of her practice, which she sees not just as a means of representation but as an emotional release: “When I have big emotions, I like to put them in my work… then I come here and after a few hours working, I feel much better.”
Although her work draws on the long-standing tradition of the female nude, BanBan offers a distinctively contemporary and personal perspective. “I paint the female nude because, first of all, it’s the image I know the most,” she explains. “There are infinite ways of depicting a woman.”
The figures in her paintings often blur the lines between self-portraiture and universality, embodying a spectrum of human emotion—particularly, she notes, melancholy. “It’s sadness, but also you can connect with yourself.”
BanBan’s artistic journey began early, rooted not in museums or formal exposure to art history but in an intuitive childhood love for drawing. “Since age five until seventeen, I used to go every afternoon to art school,” she recalls, describing the dedication of her father who would drive her there daily by motorcycle. This early passion for colour, texture, and experimentation continues to define her approach today.
Now based in New York, BanBan’s practice fluidly moves between sketching, charcoal composition, and large-scale oil painting. Each stage, she says, holds its own energy—from the contemplative intimacy of drawing to the physicality of painting: “It’s very energetic and visceral.”
Referencing artists as varied as Paula Rego, Lucian Freud, and Willem de Kooning, BanBan positions her work within a lineage that spans both figuration and abstraction but remains unmistakably her own. “All Cristina BanBan paintings are Cristina BanBan,” she says. “I cannot separate myself from my work.”
The interview also touches on her most recent institutional milestone—a solo exhibition organised by the Lorca Foundation in Granada. Inspired by the Spanish poet Federico García Lorca, the body of work prompted a return to figuration and symbol-laden storytelling. “It has been the first time that I have to think about somebody else’s work,” BanBan notes. “It’s good to challenge yourself… otherwise you will keep doing what you already mastered.”
Cristina BanBan was born in 1987 in Barcelona, Spain. She lives and works in New York. She earned her BFA in Fine Arts from the University of Barcelona. Recent solo exhibitions include a show at the Lorca Foundation in Granada, Skarstedt, New York (2024); Skarstedt, London (2023); Perrotin, Tokyo (2023); Skarstedt, New York (2022-2023); Perrotin, Paris (2022); Perrotin, Shanghai (2021); 1969 Gallery and Albertz Benda, New York (2021); WOAW Gallery, Hong Kong (2020); 1969 Gallery, New York (2020); 68 Projects, Berlin (2019); the Dot Project, London (2018).
BanBan has participated in numerous group exhibitions, including Present Generations at the Columbus Museum of Art, Columbus (2021); The Hort Family Collections, New York (2019); and the Royal Academy Summer Exhibition 2017 at the Royal Academy of the Arts, London. She was the recipient of a residency at Palazzo Monti, Brescia (2019) and The Arts Club Prize, Royal Academy of Arts, London (2017).
Her work is in the permanent collections of the Columbus Museum of Art, Ohio; FLAG Art Foundation, New York; Fondation Louis Vuitton, Paris; Institute of Contemporary Art, Miami; Museo Thyssen-Bornemisza, Madrid, Spain; and the Pérez Art Museum, Miami, FL.
Cristina BanBan was interviewed by Marc-Christoph Wagner at her studio in Brooklyn, New York, in March 2025.
Camera: Sean Hanley
Edit: Signe Boe Pedersen
Producer: Marc-Christoph Wagner
Copyright: Louisiana Channel, Louisiana Museum of Modern Art, 2025
Louisiana Channel is supported by Den A.P. Møllerske Støttefond, Ny Carlsbergfondet and C.L. Davids Fond og Samling.
#painting #dancing #painter #cristinabanban #louisiana