თემა
არაძალადობრივი წინააღმდეგობის ერთ-ერთი ფორმა ეკონომიკური არათანამშრომლობაა. მოქალაქეებს შეუძლიათ შეწყვიტონ ხელისუფლების დაფინანსება და უარი თქვან საზოგადოებრივი ტრანსპორტის გამოყენებისას საფასურის გადახდაზე.
ამავდროულად, მოვუწოდებთ კონტროლიორებს, პატივი სცენ საზოგადოების პროტესტს და არ შევიდნენ დაპირისპირებაში იმ მოქალაქეებთან, რომლებიც წინააღმდეგობის ამ ფორმით გამოხატავენ პროტესტს.
თუ ეთანხმებით პროტესტის ამ ფორმას, გთხოვთ ინფორმაცია მის შესახებ მიაწოდოთ თქვენს ნაცნობებსა და ახლობლებს, დაეხმარეთ პროტესტს!
ANSWER / პასუხი
მე ავტობუსებში დამუღამებული მაქვს, მაააქსიმუმ ათ პროცენტში, როდესაც ნუ ყველა ვარიანტში მომეხაზება ვხვდები ვერ გადავრჩები, ჩასვლა ამოსვლა თუ მოძრაობისას, მხოლოდ მაშინ თორემ ოთმოცდაცხრამეტ პროცენტში არა, მაგრამ მასიურად ყველა კარგი აზრიცაა, რომ რამე, მაგრამ უნდა იძალადო კონტროლიორებზე, მე კიდევ მოძალადე არ ვარ, სისტემაა ასეთი და ნუ რავიცი, ვერავის მსგავს რამეს ვერ მოვუწოდებ.
- ვარიანტია მონტანას წარმოების მედმაქსის ბალონები ვიყიდოთ უზარმაზარი წნევით და მივაწეროთ ყველა ავტობუსს “გაიფიცე!” და ვიაროთ ფეხითა და მარშუტკებით რუსთავი-თბილისის, სადაც ხელზეა გადახდა, რადგან ნუ მოგვიწევს რა.. და ნაკლები ფული შეუვა ხაზინას და ასე თუ ისე რუსთავის მარშუტკები მთელს თბილისზეა გადანაწილებული, რომ რამე.. მედმაქსის საღებავის ქილას კი თუ არაა გაფიცული გრაფიტიშოპში ნახავთ, ფაბრიკას შენობაში. ოღონდ სახე დაფარული, ღამე, ავტობუსების ბოლო გაჩერება, იქ დაცვა, პოლიცია და ა.შ. რომ არ იყოს, შიდა და გარე კარემერებიც, როგორც ავტობუსის ისე ქუჩის, ყველაფერია გასათვალისწინებელი, სიფთხილე, ან აუცილებელი არაა რისკზე წასვლა, უბრალოდ არ იაროთ და რუსთავი-თბილისის ხაზზე გადმოდით, არ ვარ მძღოლი და არც ვინმე მყავს, უბრალოდ გამოსავალს გთავაზობთ რომ პირადად მძღოლთან მივიდეს გზის ფული და არა ქალაქის ბიუჯეტში, ანუ დარბევასა და პრემიებზე, ეს ამ მომენტისთვის ერთი და იგივეა
თემა
240 წლიანი ბრძოლა რუსეთის იმპერიასთან დღესაც გრძელდება, ამ ბრძოლაში დაღუპული გმირების სულები ამ წამს დაგვცქერიან ზეციური საქართველოდან! გაუმარჯოს დამოუკიდებელ და თავისუფალ საქართველოს ევროკავშირში და ნატოში!!!!!
ANSWER / პასუხი
არ ვარ მზესუმზირის დიდი მოყვარული, მაგრამ გაფასებთ ამ სიტყვებისთვის, წავალ და ვიყიდი “მაკნატუნა”-ს და აქციაზე სხვებს დავუყრი რომ აკნატუნონ “ვაკნატუნებინებ” თითქოს აიძულებო, მე კიდეც მოძალადე არ ვარ, ქუჩის მხატვარი, გრაფიტი და თურმე ჰიპ-ჰოპ არტისტი ვყოფილვარ, მაქვს ტილოებზე ფერწერული ნამუშევრებიც. უნდა მოვიგოთ დღეს, ყველა გარეთ, წინ სვლის, განვითარების, განათლებასა და შემეცნების, სამართლიანობის, “თავისუფლების გზა რუსთაველზე გადის!”, ასევე ბედნიერი და ნათელი მომავლისაც, ევროკავშირის წევრობა და მშვიდობა, ხელშეუხებლობა, ხარისხიანი სწავლა, სამსახური, ან შენი მიზნებისა და სურვილების ახდენა, თვითრეალიზება.. მოკლედ ჩვენ მხარესაა სიმართლე, კარგი დღე-თქო გისურვებდით, მაგრამ რა იქნება ღმერთმა იცის, ჰოოოოდა, ღმერთი ჩვენკენ!..
თემა
ჩემი აზრით, ოღონდ ჩემი სუბიექტური აზრით, დღის აქციების დაწყება არ უნდა გამორიცხავდეს, ღამის აქციებს.
შეიძლება ვცდები, უვრალოდ მგონია რომ ამოუწურავი რესურსი გვაქვს ახლა, ისე განვიცდით. ალბათ, კანონზომიერად როგორც დალაგდება, ისე დალაგდეს, არ უნდა ხელოვნური ჩარევა
ANSWER / პასუხი
ცხადია საჭიროა, თანახმა ვარ, უბრალოდ თავის დარბევიანად მაქსიმუმ სასწაულებრივად 48 საათი გავქაჩო, ნუ თუ გადავურჩი ცემა-ტყეპას, მეტს დილა-ღამიანად, მაქსიმუმ 1 დღე-ღამე სახლში ვეგდო მეძინოს და საპირფარეშო, სამზარეულომდე ცოცხალ-მკვდარი ოთხით გადავადგილდებოდე რა.. მე ვარ ასეთი, იმიტომაც რუსთავში ლოკალურად არ ვარ და თბილისში ვარ, აქ რომ 130 000 მოსახლიდან 13000 თუ ვერ ანუ ერთი მეათედიც კი თუ ვერა ათი ათასი იყოს, ანუ ისეთი რაოდენობა რომ შეწუხდნენ და დარბევა დაგვიოპირონ, გამოგვეკიდონ და ა.შ.. ანუ მიმაჩნია, თბილისში რომ თვითონ გაგუდულზე, რადგან რაც მაქვს, ყველაფერი აპარებს, იმით დავეხმარო და გაზის კაპსულები განვაიარაღო წყლით მეტი სარგებლობაა და საკუთარი კაპიკებით ცალობით პატარა ფიზიოლოგიური ხსნარები დავარიგო ისე რომ ჩემთვისაც კი ვერ დავიტოვო და სამჯერ მასე მოხდა.. მეტი სარგებელი იქნება, ვიდრე მთელი დღე რუსთავში მერიის წინ სკამზე ვიჯდე.. დილასაც, შუადღესაც, საღამო, ღამე, დილა და ა.შ..
- ერთი დღეღამის თევისას მჭირდება თორმეტ საათიანი ძილიო ქვე-კომენტარად და მასზე ვუპასუხე ასევე ვრცლად, როგორც მჩვევია 🙂 — მე 8-იდან მოვდივარ და დილის ხან 8, 7, 6, 5 ნუ ცოტა წუთებით, როცა ბოლო დარტყმაა, სირბილი და თავის გადარჩენა იქამდე, ერთხელ თბილისში დავრჩენილვარ სადარბაზოში, გზის ფული არ მქონდა, ლარი და ოცადაც მიმგზავრია, ნუ მოკლედ ბოლომდე ყოფნისას 2-3 საათიც მძინებია და საათნახევარი გათიშული ძილის გარეშე ვეგდე და გონზე მოსული უკან დავბრუნდი თბილისში. სისასტეკეს ვუკეთებ ორგანიზმს, ნუ ამ 8 დღის მანძილზე ერთხელ მაქვს 9 საათი გათიშული ძილი უკვე.. დანარჩენი მკვდარი დავიარები რა
- მაგრამ თანახმა ვარ 24 /7-ზე დილასაც მაინცტერესბს რა იქნება
თემა
მეგობრებო, ვინც მეტროთი მოდიხართ, დროშები მოიხსენით. დროშიანებს ჩხრეკენ.
ANSWER / პასუხი
მე თავზე პლასტმასის ქუდი სხვას მივეცი ვერ ვმალავდი და ბანძი აირწინაღი და სათვალე, ბალაკლავათი დიდი თბილი ქურთუკის გახეულ ჯიბეში ჩავიყარე, შეგიძლიათ იგივე ქნათ ნუ მე არ გამიხევია დედა ეტირა, ამგრამ თქვენ რომ ამოჭრათ ქვემოთ არა, უბრალოდ ჯიბის მხარე და იქ ჩაიდოთ რომ ვითომ უარაფროდ ხართ დროშაც დაკეცეთ და დამალეთ შიგნით ხის ჯოხი დატოვეთ და ხელით დაიჭირეთ თუ დიდი ზომისაა, თუ არადა პატარას ჩაიტევთ გახეულ ჯიბეში, ძალიან ფრთხილად და როდესაც მოხვდებით აქციაზე, ისეთ ადგილას გაიკეთეთ სადაც ან შეტრიალებულია ან არაა კამერა ან ა.შ.. გთხოვთ სახეების ამომცნობ სპეციალურ კამერებსაც აყენებენო და უფრთხილდით, პირდაპირ დაფარულიც ნუ გამოხვალთ მეტროდან, თუ რაიმე მეგობართან მიდიხართ სადმე ახლოს და გეჩქარებათ, არ გამოაკიდებინოთ თავი და სჯობს საერთოდ არ შეხვიდეთ კონტაქტში, გთხოვთ ძალიან ფრთხილად. მიყვარხართ უკლებლივ ყველა ვინც ისტორიის სწორ მხარეს დგახართ, განვითარება, განათლება, სამართლიანობა, თავისუფლება და ბედნიერი, ნათელი მომავალი გველოდება, ვერ გეტყვით კარგი დღე ან ღამე-თქო, ღმერთმა იცის რა იქნება, მაგრამ ის ჩვენთანაა, ღმერთი ჩვენკენ! GOD WITH US!..
P.S. – მომიტევეთ ვერ ვუთითებ ამ დიჯითალ არტის ავტორს, არ ვიცი ვისი ნამუშევარია ამ პოსტზე დართული ფოტო, მაგრამ დიდი პატივისცემა მას.